Zaman, ağır bir rüzgâr gibi eser,
Gecelere taş düşercesine akar dakikalar.
Gözlerim yorgun,
Ama uyku, yolunu kaybetmiş bir kuş misali,
Konmaz kirpiklerime.

Sana dair her şey,
Eski bir saat gibi asılı kalır kalbimde.
Akrep donmuş,
Yelkovan hep aynı noktaya döner.
Zaman akar derlerdi,
Oysa bazı anlar kök salar içimde.

Bekliyorum…
Ne gelişine inanarak,
Ne de dönmeyeceğini kabullenerek.
Beklemek bazen dua,
Bazen en ağır beddua.

Ömrümüz yeter mi sence,
Bir ömrü beklemeye?
Çatlamış saatleri,
Solmuş cümleleri,
Eski defterlerde saklı hatıraları
Beklemeye?

Biliyorum, geldiğinde
Hiçbir şey kaldığı yerden devam etmeyecek.
Sen, bıraktığım sen olmayacaksın,
Ben de seni bekleyen ben.
Ama yine de bekliyorum,
Çünkü bazı yolcuları
Beklememek mümkün değil.

Belki de bekleyiş,
Gelmenden daha büyük bir hakikattir.
Belki de gittiğin yerde
Benim bekleyişimden haberin bile yoktur.

Ama yine de bekliyorum…
Gelmeyeceğini bile bile.06.08.2017