Aşkını sığdıramazdım yere göğe,
Nur cemalini benzetirdim meleğe.
Aşkın yolunda menzil murad alamazdım,
Çekilirdim kabuğuma, küserdim kendime.

Ey yar,
Bitiremezdim aşkını anlata anlata,
İsterdi sevdalı gönlüm dizlerinde yata.
Yokluğunda haram olurdu yaşamak,
Binmeyi arzulardım şahlanmış rahvan ata.

Ey yar,
Benzetirdim her gördüğüm güzeli sana,
Tarifsiz sancılar girerdi sana meftun bu cana.
Yalvardığım halde can kulağıyla dinlemezdin,
Kaçardın her daim işin en kolayına.

Ey yar,
Geçerdim aşkın tuvalinin önüne,
Resmederdim seni, bakmadan yüzüne.
Bana olan sevdanın derecesini anlardım,
Bakar bakmaz sevda sürmesi çekilmiş gözüne.

Ey yar,
Dolaşırdım fellik fellik aşkın pazarında,
Benliğimi bulurdum namus şeref ve arında.
Sana olan hummalı aşk ve sevdamı yazardım,
Geçit vermez yüce dağların doruğundaki karında.

Ey yar,
Dilerdim dervişlerin dergahında seni mevladan,
İsterdim korusun Allah seni her türlü musibet ve beladan.
Aşkın girdabında canhıraşane kulaç atarken,
Sevdalılardan başkası anlamazdı hal ve ahvalımdan.

Ey yar,
Bakardım sevdalı gözlerle gözlerinin içine,
Sarılırdım aşkın için sımsıkı yaradanın ipine.
Aşkın mektebinde mahir bir öğrenci olurdum,
Aşk ve şevkle girerdim sevda hocalarının dersine.

Ey yar,
Kendimi bulurdum gamzeli yanaklarındaki gülücükte,
Dünyalar benim olurdu sanki sevda dolu bir öpücükte.
İki yakası bir araya gelmez yaşadıkça,
Büyükler var iken kusur ve kabahati ararsa küçükte.

Ey yar,
Düşünürdüm aşkın yaylasında volta atarken,
En maharetli tellal olurdum sevdalılara aşkı satarken.
Ölseydim bile gam yemezdim asla,
Aşkın boz bulanık sularında batıp çıkarken.
21/Şubat/2013