Oğlumun ve kızımın göz bebeklerinde
Hayranlıkla izliyorum kendimi
Yıllara meydan okuyan dimdik duruşumla
Onlara nasıl kol kanat gerdiğimi
Biliyor ve gurur duyuyorum kendimle
Evettt
Evettt
Bu konuda mütavizi olmaya gerek yok


Hiçbir tarih kitabında rastlayamazsınız kahramanlıklarıma
Hiçbir film sahnesinde figüranlık yapmadım
Cephane de taşımadım hiçbir savaşta
Ama...
En büyük hayal kırgınlıkları boynuma dolansa da hergün
Ölüp ölüp dirilsem de hüznün bilmem kaçıncı evresinde
Annemi ve babamı ahirete uğurlamış olsam da
Var oldum hep hayat serüvenimde en gerçekçi rolümle
Hiç kimseye boyun eğmeden


Gurbetin ayaz vurgunu sabahında
Sahur vaktine dem vuran huzuru dolduruyorum çocuklarımın heybesine
Annelik kalkanımı sevgiyle beslerken
Evrenin kocaman dev aynasına kalbimi bırakıyorum
"Benim aşkım ebedidir" meşalesi eşliğinde


İyi ki varım
Varlığım armağan olsun bugün de bedenime

.
.
.

Yıkılmak yok
Rolüm bitene kadar
Masumiyet kokulu çiçeklerle donattığım masalımı yazmaya devam



nagihan