SENİ ANDIK

Böyle büyüdük biz yollarda
Kimsesiz koyulduk yollara bakımsız ve yakınmasız
Sonra denizi geçtik birlikte endişelerimiz ve korkularımızla
Oysa biz denizle kardeştik
Aramızda ayrılık gayrılık yoku
Biz aşkın denizinde kaybolduk
Biz korkunun ve ümidin kıyılarındaydık
Seni gördük oyalandık sonra
Yeni bir aşka koyulacaktık olmadı
Her birimiz bir betimleme yazdı senin hakkında
Yine de bulamadık senden bir iz
Baktık tarih kabarmış denizler koşmuş
Sen geliyorsun diye şaha kalkmış dalgalar
Seni andık bu esen rüzgarı andık
Geceye baktı gecede doğan yeni ayla söyleştik
Olgun bir nar gibi parlayan aya baktık
Geceyi böldük ortasından bölüştük olgunlaşan geceyi
Şiirler eskidi bu yollarda her şey eskidi
Bir çocuğun aklında ismin kaldılar
Bir gülüşün kaldı hatıra
Bir de tane tane heceleyişin sözcükleri
Seni bildik seni saydık seni andık yıllarca
Sevincimizden ağladık
Seni biriktirdik inci yalnızlığında

Ahmet Kemal