Söz,gönle araçtır;manaysa hedef,
Lakırdı değil hakikatse şeref,
Ey can! Ömrünü etmeyesin telef,
İnsan isen dur Allah’ın aşkına.

Canı gönülden olasın Rabb’e kul,
Benlikten geç ki olsun duan makbul,
Kirlenmişse sevgin,yeniden gusül,
İnsan isen al Allah’ın aşkına.

Zikrin ile Hakk’a mazhar olunca,
Nimetler saçılır gönlüne bolca,
Kapılar tevazuyla çalınınca,
İnsan isen aç Allah’ın aşkına.

Ruh ile nefsin bitmez kavgasını,
Sevemeyen çekemez cefasını,
Sır veren kainatın Mevla’sını,
İnsan isen bil Allah’ın aşkına.

Kem olan söz söyleme sar dilini,
Şehvetin gözü kördür, kır belini,
Sabır taşının altına elini,
İnsan isen koy Allah’ın aşkına.

Alemde eşrefi mahlukatsın sen,
Yaradandan emanettir sana ten,
Hakk:’Oku’ der, ya bu gafletlik neden?
İnsan isen kalk Allah’ın aşkına.

Gam etme! Ey gönlüm ömür bir sefer,
Zikre dalanların yurdudur seher,
Hakikat ve doğruluk uğrunda ser,
İnsan isen ver Allah’ın aşkına.

Aynaya bakınca görsen bir suret,
Aslından çok şey kaybetmiştir elbet,
Muhammed’den yansır ise muhabbet,
İnsan isen sev Allah’ın aşkına.

Cahil olup putlaştırma parayı,
Tutma elinde besle fukarayı,
İsraf varken kanayan bu yarayı,
İnsan isen sar Allah’ın aşkına.

Kalk ayağa Müslüman haydi durma!
Gayretsiz, kemer kuşanılır sanma!
Susan dilsiz şeytandır artık susma!
İnsan isen yaz Allah’ın aşkına.

İlhan önce sen dinle sonra anlat,
Dünya,eğlence yeri ve şatafat,
Kerim Kur’an’dandır bu son nasihat,
İnsan isen tut Allah’ın aşkına.