0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
52
Okunma
Gecenin Eşiğinde
Karanlık usulca iner şehrin omzuna,
Yorgun sokaklar sessizliğe bürünür.
Bir eski fısıltı dolanır taşlarda,
Gecenin kalbinde hatıralar büyür.
Ay, solgun bir kandil gibi süzülür,
Yıldızlar soğuk bir ışıkla parlar.
Rüzgâr, unutulmuş düşleri taşır,
Gözler uzaklara dalar da kalır.
Zaman ince ince süzülür tenime,
Gölgesi uzar odanın duvarında.
Geçmişin solgun yüzü belirir,
Anılar silinir sabahın aynasında.
Sessizliğin içinden bir melodi doğar,
Ruhum ince bir ezgiye dönüşür.
Gecenin eşiğinde bekleyen sabah,
Şiirlerimde ışığa bürünür.
04.07.2022-Fethi Akın
5.0
100% (1)
