1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
243
Okunma
Buz gibi bir rüzgâr eser hüzünlü kasvetli
Çürümüş sokakların renksiz taşlarına çarparak,
Bir ihtiyar var tam da orada,
Buruşmuş çevresinde asırların yorgunluğu
Ağır bir sefalet oturmuş gözlerine gecenin renginde,
Ve içinde susturulan bir yazma arzusu.
Gözleri kanar yazdıkça eski tozlu zamanları.
Kederin, aşkın ve savaşın tarihini,
Karenina’nın acısı ise hala sokak lambalarında,
Kana bulanan bir istasyonun yalnızlığında..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz