Başıboş kaldığım gece yarılarında,
Seni tek aldatabildiğim yine senin hayalin oluyor,
Zaten yalnız kalmak ne kadar mümkün ki,
Yanım onca insan,
Aklım yalnız sen kaynıyor,
Gözkapaklarım karanlık bir sokağın bozuk lambası gibi,
Yanımda sen olmadıkça yanmıyor,

Rol çalıyor her kadın senden,
Her şey nasıl bu derece sen olabilir,
Nasıl böyle bakabilir,
Nasıl sen kokabilir her kadın,
Hayat aklımı çalıyor benden,
Delilik çok yakın,
Ucuz bir aşk romanında başrol yaptın beni,
İkinci sayfasında ölme bile demedin sakın,

"Eskidim sevgili"
"Çoktan silindi tozlu kalbinden adım"

Senden bir parça arıyor gözlerim,
Ve ağlamaya değer şeyler buluyorum yine,
Anılarımın altını kazdıkça,
Ve bir anı daha atıyorum üzerime,
Seni hatırlamaya çalıştıkça,

Bense yaşlı bir ihtiyardan rol çalıyorum her geçen gün,
Nefessiz kalışlarını ödünç alıyorum kendime,
Bazen öyle bir vuruyor ki yokluğun kalbime,
Eceli sırtlanıp geldin sanıyorum,
Bir balık gibi susuz kalıp can çekişiyor kalbim,
Sigara dumanına alıştırıyorum soluduğum havayı,
Havalar sisli kadınım,
Dağıtmaya kıyamıyorum dumanın içinde beliren hayalini,

Ağladıkça dudaklarımdan dökülüyor kelimeler,
Dilimin kesesi delik deşik,
Ben sen kusuyorum her gece yokluğundan,
Kalbimden,
Baksana şarap kırmızı bir sen daha düştü avuçlarıma,
Hıçkırıklarıma eşlik eden,

Sonra derin bir sessizlik misafirim olurdu,
Beyazdan bir avuntu silerdi gözyaşlarımı,
"Seni hep böyle hatırlardım ben"