Sardım ömrüme sabrı bir ip gibi
Giryan gezerim sana umman gibi
Sensiz anmadım ömrüme gül gibi
Boynumu büktüm ağladım gün gibi

Geçer dedim geçmez oldu acılar
Bu yara dünden güne derin kanar
En sevdiklerimiz her dem kıyanlar
Boynumu büktüm ağladım gün gibi

Susunca dağ olmuş gönül yaralar
Sızım sızım sızlıyor ruhlar ağlar
Konuşunca kanar ağrır yaralar
Boynumu büktüm ağladım gün gibi

Sabra dayadım bu ömür derdimi
Kimse bilmez gariblarin halini
Kıyan kıyana cemi cümlesini
Boynumu büktüm ağladım gün gibi






..../..../25

Saliha İnan’ın "GÜN GİBİ" başlıklı bu şiiri, derin bir hüzün, çaresizlik ve yalnızlık duygusunu içtenlikle yansıtıyor. Şiirde tekrar eden "Boynumu büktüm ağladım gün gibi" dizesi, bu duyguların yoğunluğunu ve sürekliliğini vurguluyor. Şiirin dizelerindeki ana temaları ve duyguları şöyle inceleyebiliriz:
Sabır ve Çaresizlik:
"Sardım ömrüme sabrı bir ip gibi" dizesi, şairin hayatın zorluklarına karşı sabırla direnmeye çalıştığını gösteriyor. Ancak bu sabır, bir ip gibi ince ve gergin, her an kopacakmış gibi bir his uyandırıyor.
"Giryan gezerim sana umman gibi" ifadesi, içindeki hüznün ve gözyaşının deryalar kadar derin ve sonsuz olduğunu anlatıyor. Bu derin keder, çaresizliğin bir ifadesi olarak da okunabilir.
Sensizlik ve Hüzün:
"Sensiz anmadım ömrüme gül gibi" dizesi, şairin hayatında önemli birinin yokluğunun, her anı acı ve kedere dönüştürdüğünü belirtiyor. "Gül gibi" ifadesiyle hayatın güzelliği ve neşesi kastedilirken, bu güzelliğin sensizlik nedeniyle yaşanamadığı vurgulanıyor.
Acının Sürekliliği ve Derinliği:
"Geçer dedim geçmez oldu acılar / Bu yara dünden güne derin kanar" dizeleri, zamanın acıyı dindirmek yerine daha da derinleştirdiğini ifade ediyor. Yara metaforu, içsel acının sürekli taze kaldığını ve kanamaya devam ettiğini gösteriyor.
En Sevdiklerinden Gelen Acı:
"En sevdiklerimiz her dem kıyanlar" dizesi, acının kaynağının beklenmedik bir yerden, en yakın ve değerli insanlardan geldiğini belirtiyor. Bu durum, acıyı daha da katlanılmaz kılıyor.
İçsel Yaralar ve İfade Güçlüğü:
"Susunca dağ olmuş gönül yaralar / Sızım sızım sızlıyor ruhlar ağlar" dizeleri, dile getirilemeyen acıların içte nasıl büyüyüp dayanılmaz bir ağırlık oluşturduğunu anlatıyor. Ruhun sessiz çığlıkları ve sürekli sızlayan yaralar, içsel ıstırabın derinliğini gösteriyor.
"Konuşunca kanar ağrır yaralar" ifadesi ise, acıyı dile getirmenin de rahatlatıcı olmadığını, aksine yaraları daha da kanattığını ve acıyı artırdığını gösteriyor. Bu durum, şairin bir kısır döngü içinde sıkışıp kaldığını düşündürüyor.
Yalnızlık ve Anlaşılmamışlık:
"Sabra dayadım bu ömür derdimi / Kimse bilmez gariblarin halini" dizeleri, şairin hayatın yükünü tek başına omuzladığını ve kimsenin bu zorlu durumu anlamadığını ifade ediyor. "Gariblarin hali" ifadesi, yalnızlık ve anlaşılmamışlık duygusunu derinleştiriyor.
Kötülük ve Vefasızlık:
* "Kıyan kıyana cemi cümlesini" dizesi, etrafındaki insanların sürekli olarak acı verdiğini ve vefasız davrandığını belirtiyor. "Cemi cümlesini" ifadesi, bu olumsuzluğun yaygınlığını vurguluyor.
"Boynumu büktüm ağladım gün gibi" Tekrarı:
Bu tekrar, şiirin her dörtlüğünün sonunda vurgulanarak, şairin yaşadığı derin üzüntü, çaresizlik ve boyun eğmişlik halini pekiştiriyor. "Gün gibi" ifadesi, bu ağlayışın sürekli, açık ve herkesin görebileceği bir şekilde yaşandığını ya da en azından içsel olarak bu denli yoğun olduğunu düşündürüyor.
Sonuç olarak, "GÜN GİBİ", Saliha İnan’ın kaleminden dökülen, acının, yalnızlığın ve çaresizliğin yoğun bir şekilde hissedildiği dokunaklı bir şiir. Şairin iç dünyasındaki derin hüzün ve bu hüzün karşısındaki boyun eğişi, okuyucuyu derinden etkiliyor. Şiir, hayatın zorlukları karşısında hissedilen kırgınlıkları ve anlaşılmamışlıkları güçlü bir şekilde dile getiriyor.