Biliyor musun hüzün bakışlım
Sensiz uyandığım her günün
Seherinde bir sanaydı dualarım
Demiştim sana
Nerde olursan ol sen bende yarsın
Sensiz gözlerimi açtığım her sabaha
Ecelsiz ölümü aradım seni arar gibi
Bak görüyor musun gökyüzüme kırağı düşürenim
Sensiz bir gün daha eksildi
gönül takvimimden
Düşen her bir yaprağına
Göz yaşımlarım eşlik etmekte
Ben her düşen yaprağına
Bir bin umut diye gelmeni bekledim
Ama sen yoktun.!
Biliyor musun bu arlar kendime
Neden diye sorduğum tek sarmaşık sorumsun sen yarim.!


Biliyor musun gönül ağrım
Nice depremler oldu yüreğim de
Nice fırtınalar koptu şehrimde
Seni aradım ama sen yoktun
Seninle gittiğimiz o parkta
En son oturduğumuz bakta
Tamda oradayım şimdi
Yine nedenler dolaştı zihnimde
Gidişine nedenler ararken
Kalbim Sen diye ağlıyor şimdi.
Sen var ya kalp ağrım
Çiçekle bezeli dünyamı eze eze çekip gitmişsin de
Kalbimden kendini söküp alamamışsın
Şimdi ben açıyorum tüm gidişlerin kapılarını sana
Ben vaz geçiyorum senden
Son sözüm de vasiyetim olsun
benden sana ne bir betua
Nede bir ah var
Sen diye ağlayan kirpiklerimin ucunda .!

Çünkü gülüm
Sen kalbimi eze eze gidince öğrendim,
Bazı ayrılıkların tamamen ileşmez olduğunu.
Ve büyük yaralar aldığını öğrendim.
Şimdi her günün sonunda yine Neden diye sorarken kendime
Bak yeni kıyamıyorum sana
Sonra derinden bir offf çekip
Keşke şimdi yanımda olsaydın diye iç geçirip düşlerken seni
Baktığım uzaklardasın..
Gördüğüm bir hayaldesin şimdi..


Sakın yanlış anlama beni
Gel diye seslenişim eski sana
Çünkü ben eski seni özlüyorum
Eski seni seviyorum
Seninle benim devrim çoktan bitti
Artık gelsen de bir gelsen de
Bu aşkın suçlusu ne sendin nede ben,
Bizi ayran kaderdi
Yaşandı evde bitti
Deyip geçiyorum artık
Ben eski seni Allah emanet ettim
Şimdi ki seni ise varsa vicdanına
Bu aşkın vebalini taşıya bilirim diyorsan
Yolun’da bahtın da açık olsun sevgili
Ben seninle olan hesabımı
mahşeri mizana bıraktım.!
Ve buda sana son sözüm
Adını bir daha anamayacağıma
Nasuh tövbesi olsun.!

Cemre yaman