Ölmüşlüğüm...



Yaren gitmiş
Gülen yüzüm solmuş,
Mülteciliğimin çukurunda kendim,
Uçurumdan düşmüşlüğüm,
Uykusuz gecelerimi bölsem sabahlara kadar ikiye,
Öldürmüşlüğüm.

Her yer simsiyah,
Her yer kan kıpkırmızı,
Yüreğimin kırmızılığı,
Kanamışlığım.

İndimde doymamışlığım,
Aşkımı yaşayamamışlığım,
Hep yarım kalmışlığım,
Yaşadım gitmişliğini..

Her yer şimdi cehennem,
Bir yolculuğa çıkmalıyım,
Ufkumda gezinmeliyim,
Gelmeliyim,
Öldürmüşlüğümle.


Şimdi bir başıma,
Bir beden, sadece cisimden ibaret,
Bir de ruh, ama
Ruhsuzluğum..

Bir bez, bir bir çöp ne fark eder,
Bu yürek ne ister ne gerekir?
Kurumuş bir yaprak işte,
Solmuşluğum!

Bir hiç saydım kendimi,
Hiç sayarak hiç oldum,
Hiçlik dünyasında,
Kaybolmuşluğum.

Dolambaç olan ayaklarımı
Ne çözer şimdi Beni, dizlerimi,
Kim tutar ellerimi,
Yalnızlığım!

Bu sılandan uzak gecelerde dolanmaktayım,
Kederini takmadan, hayaline sarılmaktayım,
Geceleri üşümüşlüğüme sarılmaktayım,
Ölmüşlüğüm!

Bazen de kedere sarılıp ağlamaktayım,
Tıkanana kadar,
Ağlaya ağlaya yok olmaktayım,
Olmayışım!

Şimdi yoksun, uzaksın,
İndimde yaşanmamışlığım,
Bitmemişliğin,
Uzaktayım,
Yakınım, Yakınımsın.
Bitmemişliğin!

Yüreğimde keder,
Bedenimde ecel,
Dilimle sana dualar, kendime beddualar okumaktayım,
Tüm renkler rengini yitirmiş,
Solmuşluğum!

Renkler alacakaranlık, renkler gri
Renkler solmuş,
En güzel renge boyanmak için, Sebep kalmamış,
Sebepsizliğim.



Yüreğim harabe,
Anılar tatilde,
Yar Ben uzakta,
Ölüşüm...


Pembe Siirler -- 23.10.2008 -- 12:00