0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
198
Okunma
KİMSENİN KİMSEYİ DUYMADIĞI YERDEYİM
saatler koşuyor, hopluyor,
herkes derin bir uykunun peşinde,
hayallerini koşturuyor,
durmadan, duraksamadan,
bir tek ben ya da ben gibiler,
gecenin karasında, göz kırpıştırıyoruz,
saatin, dakikayı kovalaması,
daha derinden, yüreğimin çıkmaz sokaklarında çınlıyor,
gece, gecenin içinden çıkıyor da,
neden, niye, niçin sorularına,
ister istemez soru takıları bırakıyor,
kimsenin cevaplayamadığı, kimsenin bilmediği,
sorular sorulara,
dakikalar saatlere,
güneşi, dağın ardından,
bir ağlayan bebe gibi doğuruyor,
ben ağlamayı, güneşin kızlarına,
sahte gülümsemeleri, aynalara,
bırakıyorum, öyle elinden oyuncakları alınmış çoçuklar gibi,
öyle hiç acı, yüreğime değmemiş gibi ,
kimsenin kimseyi, duymadığı yerdeyim,
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (2)
