16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma
Yüce dağın yüceliği, sis kalkınca görünür;
Şairin değeri yer de, hayattayken sürünür.
Kimse bilmez kıymetini, çimdiklerler etini,
Gönlüne atar derdini, karanlığa bürünür.
Her safhasında hayatın, ayakaltın da atın,
Mahzeninde durur katın, daim hakir görülür.
Çoluk çocuk başa kakar, kederler ona akar,
Ayağına külah takar, başa çorap örülür.
Dostları yüzüne bakmaz, eşi mumunu yakmaz,
Şelaleler ona akmaz, mendil gibi dürülür.
Hayal âleminde gezer, seraptan hile sezer,
Çevresi hep onu üzer, üzerinde yürünür.
Yüzü sararıp solunca, gönlü hüzün dolunca,
Emri hak vaki olunca, vereseler öğünür…
Salih Yıldız…..22.10.2008.
.
Cevap Yaz