0
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
235
Okunma
Nedamet getiriyor yokluk senin aynanda
Dökülsün artık gökten harflerin birer birer
Gel de sarsın dünyayı şiirlerin bir anda
Ateş olsun gözlerin dokunduğu cümleler
Saklayıp yüreğini şiir mi besliyorsun
Aç kalan gölgeleri görmez mi oldu ruhun?
Nicedir harflerini gönlüne yaslıyorsun
Sükutuna ara ver kalem yazsın, konuşsun
Kendini kilitleyip sarhoşluk makamına
Ayıklığı kapında perişan mı edersin?
Bunca mey bunca saki uyup da nizamına
Şiirsizlikten bizi kurtaracak mı dersin?
Ey gök isimli şair! Gözyaşı gerek anla!
Biraz kalp burukluğu, biraz cenk nağmeleri
Dönsen de dönmesen de unutulmaz zamanla
Şiirin gönüllerde aşka denk nağmeleri
Ezcümle, yokluğunun ardında kalanı bil
Bahşedilen kıymetten dünyayı mahrum etme
Sen bâkîye meftunsun fânî olana değil
Biçare satırları öksüz bırakıp gitme!
H.
5.0
100% (5)
