2
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
307
Okunma
Bir kadının rengi kaybolmuş,
Özlemlerinin gövdesinde.
Gözlerinden düşen gri yıldızlar
Bir zamanlar parlıyordu,
Şimdi köşe bucak kaybolan
Çığlık sesi.
Sözlerin rüzgarı,
Kelimeler bir bir uzaklaşan.
Zamanın örtüsüne dokunan ellerin,
Yavaşça sarar seni.
Bir göğüste çatlayan nefes,
İz bırakır yalnızlık.
Beyza,
Adın bir kayıp sözcük,
Yüce dağlarda yankı yapan
Bir tek vurgulama.
Beyza, o an ben de kaybolmuşum,
Bir ağıt gibi çırpınan rüzgar,
Ve ben,
Bir yara gibi,
Sonsuzlukta unutulmuş.
Şimdi yavaşça toprak olurum,
Ve her adımda kaybolurum,
Bıraktığın her izde
Hüzün solup gider.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz