2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
302
Okunma
Biz çok yakışıyorduk birbirimize.
Sen bana, ben sana...
Saatler durmuştu, konuşmaya gerek yoktu.
Gözlerimde her şeyin cevabını gördün mü?
Sonra bir gün,
sesin bıçak gibi girdi içime.
Yere düştüm usulca.
O gün gökyüzü benden geçti.
Birkaç iz bıraktım bulutlara, o kadar.
Şimdi beklemiyorum artık.
Düşleri bozdum, yeniden katladım.
Bulutlar sana kalsın.
Gözlerin bir gökyüzü gibi dursun orada.
Bu, havada asılı bir veda.
Soğuk, kesik kesik, dönüşsüz.
Bulutları seyret şimdi,
her kıvrımında beni arar gibi.
Ama unutma,
ben gökyüzünden çoktan düştüm.
Hatice GÜZEN
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz