14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1141
Okunma
hangi taşı kaldırsak
altından kelimeler çıkıyor
çok masum ve küçük
karıncalar öpüyor
dudaklarının kenarlarını
deliren mısralarda
ölüp ölüp dirilen
neden her zaman benim
oysa eğilmeden
bükülmeden dimdik
öpmek gerdanını
mümkündür bir zürafanın
yaşamak adına şimdi
dizlerimdeki o derman
içimde sakladıklarımdır
yazmasak ölürüz
asıl cevher gibi çatlayan
damar damar dimağımızda
sonsuz bir aşk var
kaç kadeh kırdın ardımdan
cenneti cehenneme satmış
kaç şeytan çatlattın yar
iki zulüm iki şehir iki satır
malum şimdilerde senin
eteklerinde çalan zil
görüp göreceğin son mevsim
bil ki hayata dair aşk
ölü bir ana fikir
henüz ayaktayken gel
ben şehrini filler basmış
Nasrettin’im
Cevap Yaz