Ey sevgili yar söylesene!
Gül üzerine hiç gül koklanır mı?
Neşe ve üzüntüler saklanır mı?
Aşkın meşakkatli yollarında,
Seven sevdiğini, ondan bundan sorar mı?

Ey sevgili yar söylesene!
Seven sevdiğini, bir başına bırakır mı?
Gönül vazosuna çalı çırpı konulur mu?
Aşkın yollarında, tam menzil murat alacakken,
Birbirinden güzel unutulmayan anılar kolayca unutulur mu?

Ey sevgili yar söylesene!
Uzun kış gecelerinde, yar olmadan şirin uykulara dalınır mı?
Tomarlarca sıkıntı ve kederlerle bir başına kalınır mı?
Aşkın patika ormanlarında, el ele kol kola gezinmek varken,
Gurbet ellerine analı babalı yetimler gibi gözü yaşlı salınır mı?

Ey sevgili yar söylesene!
Aşıklar meclisinde, insan meftun olduğuna toz kondurur mu?
Yazın kavurucu sıcaklarında, insan sevdiğini buz gibi dondurur mu?
Sevdalılar sevdalarını hummalı konuşurken,
Bülbül misali şakıyan dil birden bire hiç lal olur mu?

Ey sevgili yar söylesene!
İnsan aşk ve sevdasını her yerde göğsü kabara kabara söylemez mi?
Ömründen ömür veren sevenini canı gönülden sağ da sol da övmez mi?
Sana olan birbirinden güzel, birbirinden manidar duygu ve düşüncelerimi,
Vakti zamanı geldiğinde, beni sevmeyenlerin önünde, tebrik ve takdir etmez mi?

Ey sevgili yar söylesene!
Seven, istemeden bir hata yapmışsa, o hatayı görmemezlikten gelmez mi?
Tırnağını dünyaya değiştirmediğini, insan bilmez mi?
Aşkın körelmiş bıçaklarını,
En kısa zamanda çok mahirce keskin bilemez mi?
17/ Şubat/ 2025