Anne yokluğunda,
Gözlerim yaşarıyor, yüreğim sızlıyor!
Ciğerim yanıyor, havsalım almıyor!
Takatim tükeniyor, gözlerimin feri azalıyor!
Saçlarım ağarıyor, dişlerim ağrıyor anne!

Anne yokluğunda,
Gençliğim kuş misali elimden uçuyor!
Güçlü kuvvetli bedenim yaşlanıyor!
Nasırlı ellerim titriyor, Leyla’m bırakmış beni gidiyor!
Bir hiç uğruna, dost bildiklerim benimle konuşmuyor anne!

Anne yokluğunda,
İkindi çayları yorgunluğumu gidermiyor!
Muhabbet kuşları artık eskisi gibi şevkle ötmüyor!
Baykuşlar yaşadığım mekanlarda yuva yapıyor!
Çalışkan ve bereket simgesi karıncalar, evimdeki yuvalarını terk ediyor anne!

Anne yokluğunda,
Gökkuşağı, baharda gökyüzünü süslemiyor!
Rahmet yağmurları ise, bir hoş yağmıyor !
İnsanı rahatlatan meltemler, beni serinletmiyor!
Hiçbir pınarın suyu, susamış lığımı gidermiyor, harar etimi söndürmüyor anne!

Anne yokluğunda,
Okuduğum kitaplar bana hiçbir şey anlatmıyor!
Hiçbir kalem sana olan özlem ve duygularımı yazmıyor!
Zaman durmuş sanki geçmek nedir bilmiyor!
Ne gece ne de gündüz nurani siman gözlerimin önünden gitmiyor anne!

Anne yokluğunda,
İştahım kesiliyor, yaşama sevincim azalıyor!
Akrabalarımın bakışları, ürkütüyor beni, mutlu etmiyor!
Horozlar eskisi gibi seherde, namaz vaktinde ötmüyor!
Hiç kimse yerini doldurmuyor! şefkat abidesi olmuyor,
Gözyaşlarım, yüreğimdeki yangını söndürmüyor artık anne!
17/01/2006