Neden insanlar sevdiklerinden ayrı kalmak zorunda
Neden haklıca mücadele verdiğin halde haksızca yargılanmakta
Neden insanların sömürüldüğü ve işçi sınıfının ezildiği bir dünya
Nerede çocuklarımızın çocukça umutları
Neden doğarken ağlamak
Yaşamın esaret olduğu bu ülkede bir şeyleri kestirebilmek çok güç
Ama yitirmeyeceğiz yüreğimizde ki sevgi çiçeklerini
Bunun bilinciyle güneş gibi yeniden doğacağız
Ve doğmak zorundayız...
Çık gel diyorum ya gülüm umudunu yitirme
Yüreğini aç demir parmaklıklar arasından türlü çiçeklere
Gözyaşlarını yitirme
Sakla gözyaşlarını o çiçeklere
Çıkacaksın bir gün
Belki bir pazar günü
Güneş karşılayacak seni...
Baharın sevinciyle dolup taşacaksın
Hüzün yağmurları yerine, sevinç gözyaşları karşılayacak seni
Ha umudunu yitirmeyesin
Puştluklar, çiyanlar yoketmesin umudunu
Çıktığında çirkinlikler olmayacak
Yaşanmamış sayacağız ansız zamansız ölümleri
Annen hergün tarlaya çalısmaya gittiğinde hakkını alacak
Abin fabrika yollarında, makina aralarında ölümle yüz yüze olmayacak
Karınlarını dahi zor doyurdukları o üç kuruş için gözyaşı dökmeyecek
Çık gel diyorum ya gülüm
Güneş ol! Yoksul evlere.