Bu sabah saat 8:30 u geçmişmiydi bilmem,
Kuleli-Yenibosna otobüsünde bu kez de ben.

Otobüs duraktan kalkalı 2-3 dakika oldu.
Dışarı bakan gözlerim bir yerde kalıp/dondu.
Ne olmuştu?Burada ne oluyordu?
Okuduğum şiirideki dram karşımda duruyordu.

Bu gördüğüm şey ne acı bir gerçek!!
Bilmem ki bu millet ne vakit kendine gelecek?

Bir adam daha işte;kaldırımda yatan.
Ne bir yakını var başında-ne de yasını tutan.
Yok bir kişi bile’halin nedir’diye soran.
Onca gelip-geçen insanın arasından.

Duraktan uzaktaydıya heralde otobüstekilerin de görmeyişi ondan?
Yoksa bir el uzatan olmazmıydı bunca müslmümandan?
Hem aklından çıkmaz kimsenin O alemlere Rahmet olan.
’Bizden değildir buyurmuştu hani;komşusu açken tok duran’.

Durun;Nereye gidiyoruz,acelemiz nedir böyle!!!!!!
Kaldırım ortasında kalsın mı(ölsünmü)o garip öyle!!!!!

Meğer ne kadar çokmuş kör ve sağır insan!!
Zaten O da kesmiş artık umudunu insanlıktan.