2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
160
Okunma
Cam kırıkları gibi saçılır
gecenin köşelerine düşüncelerim
her biri ayrı renkte kanayan
zaman dediğin nedir ki
boşluğun içinde yüzen bir balık
Gözlerim açık yaralar gibi
okşuyor karanlığın tenini
beyaz bir çığlık kopuyor
dudaklarımın arasından
rüzgârın dişleri arasına sıkışmış
Mor düşler birikiyor
penceremin önünde
kelebeklerin kanatlarında taşıdığı
bilinçaltımın çiçekleri
açıyor gecenin avuçlarında
Aynalar kırılıyor sessizce
her parçada başka bir ben
zaman dediğin nedir ki
boşluğun içinde yüzen bir balık
ve ben, suyun hafızasında eriyen bir gölge
Kelimeler dans ediyor havada
anlamsız bir ritimle
her hece bir zehir damlası
dilimin ucunda bekleyen
çözülmemiş bilmeceler gibi
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz