Hoca Nasreddin gibi ters binersin eşeğe,
Kendini âlim sanıp, karışırsın her şeye.
Sen filozof değilsin, sıkışırsın köşeye;
Aklın kadar konuşsan daha çok dinlenirsin.

Sahte hekimler gibi çok canlar yakıyorsun,
Nane çöpü huyunla her yerden çıkıyorsun.
Zaman doğru işlerken tersine akıyorsun
Bilgin kadar konuşsan daha çok ünlenirsin.

Yer tutmaz ayağınla köşelerde sen varsın,
Arkada bitirsen de; her yarışta koşarsın.
Sorana cevap bulur, sonra kendin şaşarsın,
Fikrin kadar konuşsan daha çok mimlenirsin.

Ahlâk dersi verirsin yan yatıp, düz kalkana;
Havlayan köpeğini bağlıyorsun balkona.
Hiç düzeni bozmamak gelmiyor mu aklına?
Zikrin kadar konuşsan daha çok yönlenirsin.

Yeter artık, bıktırma âlemi alık sanıp,
Bundan böyle ekmeği yeyiver suya banıp.
Her ne kadar mekânda dolaşsan da salınıp;
Gün gelir tuzun kokar, toplumda önlenirsin...

04.Şubat.2025
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan