Bugün bir Anne’nin
kalbi’nin içinden yazıyorum sana !
kapı aralık istersen gel !
istersen gelme evlat!

Yemyeşil bir vadi içindeyim sanki .
Dağlar ,tepeler
sınır koyulmuş her bir yanına
mayın döşeli, köşe bucak
volkanlar görünüyor
taa! uzakta


bütün damarları ,sevgiyle kuşanmış
ve her yer de Sevgi çiçekleri
geleceksin diye, Umut ekmiş toprağına
penceresi soğuk alıyor , bugünlerde
evlat rüzgârı, dokunmuş tenine
düşündükçe, şimşekler çakıyor çatısına
kısık bir lamba yanıyor , her gece her gece
ışıksız loş bir ev burası
korkuyor yalnızlıktan .


Ateşi vardı bugünlerde ,
soğuk bir ateş .
Ne bir virüs , ne bir bakteri
içine dert olarak girmedi .
Ayrılığın araya girmesinden başka ,
ve hiç kimse bu kadar derinden yaralama dı



Sesler duyuyorum
görünmeyen bir kalabalık
tıka basa yıldızlar düşmüş, her yana
Ay öpüyor alnından
Azrail kucaklıyor nefesini
hiç incitmeden .

eziliyor çimler çiçekler
ve hayata dair ne varsa
yakıyor cenneti
söndürüyor cehennemi
kıyamete kadar ,
belki gelirsin diye !
bin tövbeyle ?

"Cennetin ırmakları Akar da akar
Su gibi olmadıktan sonra cennet neye yarar "

Gümüş kalpler
Ayşe caniberk