Bu gün on Kasım
Hiç sevmediğim bir gün
Saatler ilerliyor
Akreple yelkovan yarış ediyor

Saat dokuzu üç geçiyor
İki dakika kaldı sirenler ötecek
İşte o an nefesler kesilecek
Nasıl dayanacağım bu seslere

Kulaklarım şimdiden acıyor
Ağlamak geliyor içimden ağlamak
Gözyaşlarımı tutamıyorum
Yağmur gibi yanaklarımdan süzülüyor

Atam ben seni hiç görmedim
Ama seni çok iyi tanıyorum
Sen benim Atamsın
Bizleri düşmanlardan kurtaransın

Sen bir kahramansın
Bir çok zaferler kazandın
Cumhuriyeti kurdun
Bizleri rahata kavuşturdun


Cephelerde gezdin durdun
Milleti düşünmekten
Kendi hayatını yaşayamadan
Ölümün soğuk rüzgarları

Esmeye başlamış
Yıl 1938 aylardan 10 Kasım
Günlerden perşembe
Sarsılıyor İstanbul un her yanı

Saat dokuzu beş geçe
Atam Dolmabahçe de
Gözlerini kapamış
Bütün dünya ağlamış





Fatma Ayten Özgün