Üşümüştü kalem..
Senelerdir dokunulmadı..
Kurumuştu mürekkebi..

Titreyen dizlerle yürüdü şair.
Masa başında bekleyen kağıtlara..
Tutmayalı yılar oldu kalemi..
Gözleri nemlendi..
Hatırladı birden..
Yüreğinde hapsettiği sevdayı..

Yürüdü yavaş adımlarla..
Sessiz sessiz..

Üşümüştü şair...
Buz tutmuştu kalbî
Hasret rüzgarları esiyordu...

Sonra sonra...
Sen...Sen geldin aklına.
Birbirinin ardınca bekleyen mektuplar...
Sen diye yazılmayı unutulmuş...
Özlemler düştü mısralara...

Tozlu raflarda bırakılmıştı...
Öpülmeyi bekleyen dudakların...

Sonra sonra...
Hasretin vurdu duvarlar...
Çocuksu gülüşlerin geldi hatıra...
Gözlerin karası değdi satırlara...
Öykü öykü dize dize...
Sen koktun odanın içi...

Üşümüştü kalem...
Hayli zaman oldu tutmayalı...
Küskündü mürekkep...

Sonra sonra...
Umutlar diye inledi sayfalar...
Mukaddes diye ekilmişti...
Gönlün kurak toprakları....
Laleler, güller açacaktı...

Ağladı gözler...
Hüzün çökmüştü odaya...
Duvarda asılı resmine ileşti...
Kısık gözler...
Ah ah diye sızladı yürek...
Tutuştu eller kaleme...
Bekleyişlerin damladı satırlara...

Köşe başlarında unutulmuştun...
Hafif hafif yağmur yağıyordu..
Yanaklarından düşüyordu damlalar...
Islanmıştın... Islaktı dudakların...

Kederlendi hasretler...
Uzaklara daldı yaşlı gözler...
Kulaklarda dinmeyen çığlıklar...
Ah diye inledi sancılar...

Gülüşlerinin acısı değdi...
Cümle cümle sayfalara...

Üşümüştü şiirler...
Yanıyordu sen diye...
Âşk kaçtı mürekkebe...
İnliyordu kalem...

Dün gibi hatırda...
Elinde bavul, yürüyordun...
Arkana bakıyordun ara sıra...
Görmüştüm ah ediyordu bakışların...

Oysa ki...
Çamurlu yollarda ekilmişti...
Nice umut dolu sözler...
Hepsi unutulmuştu...

Şair yorgundu...
Hatrına düştü saçların...
Oturdu yaşlı gözlerle...
Haykırdı senli şiirleri...
Kan ağlarken, sustu dudaklar...
Çıkardı bütün tozlu satırları...
Meftûn olup aktılar..
Sen diye inleyen şiirlere...
Üşümüştü kalem...
Yorgundu şair...
Sensizdi şiirler...
Yazan: Sinan TOKER
Yazıldığı Tarih: (09/02/2025) Manavgat