2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
178
Okunma
Yıl ikibin yirmi üç altı Şubat gecesi,
Saat dört on yedi de başladı bilmecesi,
Sanki gök kubbe ile yer birleşti öncesi,
Elli üç bin can aldı bu asrın felaketi.
Ne denir nasıl denir "kimse var mı" orada,
Canhıraş haykırışlar çarpışırken havada,
Az biraz sessiz olun sanki ses var burada,
Geceyi bizden çaldı bu asrın felaketi.
Ne fıtrat ne de kader; bilmem başkası ne der,
İhmaller silsilesi kim bilir kime gider,
Sebep olanı mazlum hâkka havale eder,
Böyle akılda kaldı bu asrın felaketi.
El açıp dua ettik alemlerin rabbine,
Beterden beter etme sokma yerin dibine,
Yol yolak belli değil karıştı birbirine,
Mahşerden korku saldı bu asrın felaketi.
On bir şehir yıkıldı; Hatay, Maraş yerle bir,
Adıyaman, Malatya, Kilis enkazdan nehir,
Adana, Antep, Urfa, Elazığ, Diyarbakır,
Osmaniye’ye seldi bu asrın felaketi.
Yarab ne büyük acı yaşattığın bu bize,
On şehiri çevirdin enkazdan bir denize,
İsterdik ki ders olsun bu afet hepimize,
Bir kısır dönğü oldu bu asrın felaketi.
Velhasılı; yaşadık bir gecede mahşeri,
Öğrendik çaresizmiş insan denen beşeri,
Mevlam şekillendirdi yarattığı eseri,
Geldi mazlumu buldu bu asrın felaketi.
❤️Necdet Akcakaya/Ankara❤️
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz