0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
145
Okunma
Ahvalim yok, nefes almaya,
Bedenim düşmüş, takatım kalmamış.
Kendime mecalim yok,
Derman aramak niye, kime kalmış?
Her bir gün bir dağ gibi ağır,
Yüreğimde derin bir yara var.
Zaman geçse de, ruhumda bir sızı,
Umutsuzluk sarmış her bir yanı.
Geçmişin gölgeleri peşimi bırakmaz,
Her hatıra, içimde bir yara açar.
Kendimden kaçmak isterken,
Kaybolmuşum, içimdeki fırtınada.
Bir umut ışığı ararken,
Gözlerim ufka dalar,
Belki bir gün bulurum ben,
Kendimi, yeniden yeşerir baharım.
