İstanbul çok büyük
bir baştan bir başa görmek istesen
ömrün yetmez...

İstanbul en pahalı şehir
simit yirmi lira oldu
afiyet olsun,ne güzel yenir...

İstanbul’da ev çok
seç beğen tut
bir artı bir daire otuzbindir...

Rahmetli dedemden beri
düzen aynı değişmedi
kuzu eti yüz oldu ye hanım ye demiştir...

İstanbul’da dizi film çekerler
arka planda görünürken
boğaz köprüsü kız kulesi

Oysa ki işin aslı
bazı semtlere dahi
uğramaz denizin gölgesi...

Bir yanda süslü yalan
gerçekler sinsi yılan
lokmalar boğazda kalan...

Vatandaş ekonomist
tv de konuşur astrolog stilist analist
sabah karanlıkta koşarlar işe caddeler pist...

Çöplerden market artıkları alanlar
zaten gözle görülmez olmuş kedi ve köpek canlar
bu dediklerimi ancak yaşayan anlar...

Hastalanmak pahalı ölmek ondan pahalı
ucuzmuş gibi rol kesen çarşı pazar pahalı
televizyonda şov seyret bolca kahkahalı...

Gülebilirsen gül yapılan absürt espriye
bir kahkaha bir kilo pirzola yerine geçer diye
dedem olsa derdi gül hanım gül habire...

Yollar uzak işyerine
iki buçuk saatte varılır anca bir nefes alınır
akşama kadar ter dökülür eve gece varılır...

Çoluğu çocuğu genci yaşlısı
sokak sokak geçim derdine düşmüş
ailece gezip tozmak ne yazık ki bir düşmüş...

Paran varsa kapılardan karşılanırsın
paran yoksa döner gidersin
Sadri Alışık gibi mahzunlaşırsın...

Ödediğin dağdır poşetindeki fare
dersin ki kendi kendine
ne almışım ben böyle...

Dişin mişin ağrımasın sakın
aman iyi fırçala
ödeyemezsin tedavi ücretini asla...

Özel doktora gitmezsen saatlerce beklersin
özele gidersen yirmi beş bin lira verir
havanı alır gidersin...

Ana baba çocuk birbirinin yüzüne hasret
ister saçını başını yol istersen beddua et
düzen böyle kurulmuş,Allahım dersin medet...

Yazmaya kafi gelmez alfabedeki harfler
yemekteyiz programında dökülür çöpe etler
sokaktaki dostlarımız yesinler...

Hepimiz bu çarkın içinde yuvarlanıp giderken
hayat yanı başımızdan hızla gelir ve gider
gece ay gündüz güneş halimize ağlarken...

Sevmeyeceksek sevilmeyeceksek
sevdiklerimizin yüzünü göremeyeceksek
niye geldik dünyaya hasret çekeceksek...

Öteden beri en büyük hayalimdir
çalışma saatleri azaltılsın isterim canı gönülden
uzun zaman ayrı kalmasın kimse sevdiklerinden...

Lakin sıkıştırılmasın işler kısa zaman aralığına
birkaç saat öncesinde de hepsi biter aslında
insanlar mutlu olsunlar,umutla baksınlar yarına...

Kiracılık sistemi tümden kalksın istiyorum
herkesin mihnetsiz bir evi olsun barkı olsun
aç kimse kalmasın herkesin karnı doysun...

Daha söylenecek çok şey var uzamasın
yeter artık demesin okuyan bıkıp usanmasın
dilimin ucundaki laflar sözler aramızda kalsın...



Gülhan Çeliktaş