Gıybet dedikodu ölü etidir
Şuursuz dillerin alametidir

Fitne fücur fısk gösteriş gâh hile
Çok söz gerek mizan bilmez cahile

Çekiştirir kimi görse hergele
İzzet bilmez dava diyor bak hele

Zifir sarmış tiksinti var yüzünde
Kine gebe esfel mührü gizinde

Ebe lazım lohusalık bu kula
Sancıları taşımaktan kurtula

Önce secde sonra nifak ne âla
Sözlerimi anlar belki budala

Basar topuğuna sivri potinin
Seyret ürmesini sokak itinin

Değnek nerde yal nerede biliyor
Kuyruk büküp sırıtarak gülüyor

Kâr etmez ne desek çok var bu yüzler
Namustan bi haber ardan öksüzler

Sürüler yığınlar ne örf ne değer
Planlar kahpece din der şirk sağar

Yol heyulâ katır cinsi nallılar
Dudağı kizb yanakları allılar

Sizi koymaz Hamit dede mezara
Kabul etmez Aras aksa Hazar’a

Hesaplar sorulur dürzü ham âhmak
İmhâl var ihmal yok şükür muhakkak

Hamza’dan öğütlü yumruklular var
Hakk’ın emrindedir mahşere kadar

Bi namus kös beyin ne desem sana
Hiciv değmez ins kisveli hayvana

Soyu sopu şehit yatanı bilmez
Mizanı ezanı vatanı bilmez

Çomar desek sürü ürkek hoşt demem
Patavatsız maskaraya puşt demem

Birlik haktır tüm renklerle kol kola
Sürç-i lisan eylediysek affola

Şu Micingirt baş koymuşuz hak-yola
" Hayırlar feth ola şerhler def ola"

Ömer Ekinci Micingirt