40
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2655
Okunma

Kocaman gözlerini çevirip baktı adam
Kadında isteksiz bir ürkeklik
Baksa, yüreğine yazık, bakmasa hislerine
Elleriyle oyalandı uzunca bir süre
Sonunda dayanamayıp baktı adamın gözlerine
Sarhoşluğundan anlayamadı aşkın acısını
Geçer sandı, aşk daha büyüyünce
Mültecisi oldu sevdanın sokak sokak
Oysa aşk sabitti, büyümedi gün geçtikçe
Kaçışları adamdan mıydı, yoksa kendinden mi
Bilemedi hiç,
Hayatı tükenecekti, ütopik düşler peşinde
Ayrılıkların kol gezdiği zamane aşkıydı adamınki
Kız eski romanlarda kalan aşk budalası
Her gün inadına yüklendi adama, sevsin diye
Kaçamadı adamın koca gözlerinden, adam kovalamadı
Sıkıldı adam sonra, düştü başka hazlar peşine
Aldırmadı bile, yaşla dolu, kızın yalvaran gözlerine
Zaman avutamadı adamı, hep yeni arayışlar içinde
Gözlerinde hüzünden bir halka oluştu kızın
Hani dedi, sevda kokan romanlardaki aşklar nerde
Kime güvenecekti şimdi, başkasını nasıl alacaktı yüreğine
Gömdü sevdasını, unuttum işte dedi, zaman misali, ben de
Avuntusuz kalınca adam, hatırladı eski sevdasını
Aslında dedi, sevilmek belki en büyük ihtiyaç
Adam çıkageldi ansızın, elinde beş karanfille
Gözlerine dolan yaşlardan utandı kız, buyur dedi
Şaşkınlığı barizdi, adam geri döndüğünü söylediğinde
Hafif bir tebessümle aralandı kızın dudakları
Sahte aşkların koynunda avunurken sen
Ve tutuşurken yeni sevdaların hasretiyle
Hüzünden bir yumak yaptım ben, sardım yüreğime
Şimdi öylesine kapalı ki, giremeyecek hiç kimse
Umut sandı adam, çözeriz hüzün yumağını dedi
Kız ağlamaya başladı bu kez, artık yok ki yerinde
Adamın gözleri doldu ilk defa, aşk bu muydu?
Acı mı vardı hep aşkın avuçlarında?
Ne kadar yabancıydı oysa, aşka sevdaya
Utandı aşk sandığı yaşadıklarından
Vicdanı titredi ilk defa
O hep beğendiği gözlerini çevirdi
Ve bir yumruk salladı aynaya
Kız ağladı, adamın duyarsızlığına
Adamsa hissizce bakıyordu
Ellerinden damlayan kanlara…