Gözlerinin kışında
Kaç bahar eskittim ben?
Sevda ateş midir ki
Her düştüğü gönlü yakar?

Şimdi
Buz tutmuş harflerimle
Çığlığımı yazacak
Bir sayfa arıyorum

Ne gelişin aklımda
Ne gidişin
Ya hep vardı diyor
Hafızamın çengileri
Ya hiç yoktu

Bu kaçıncı betime
Yüreğimi döktüğüm?
Saymadım
Geçen zaman
Değiştirmemiş bir şeyleri

Böyle..
Hüzün yağmurlarıyla mı dönecektin?
Ne gelişin aklımda
Ne gidişin
Ya hep vardı diyor
Hafızamın çengileri
Ya hiç yoktu

Sesin hâlâ rüzgârda
Adın dünden arta kalan bir fısıltı
Gözlerinin karanlığına
Bir ışık düşer mi, bilmiyorum

Ellerim boş
Sana uzanamayan bir hasret gibi
Şimdi hangi baharın dallarında
Unutulmuş bir yaprak olurum?

Düşer miyim yine
O eski izlerin üstüne?
Ya da sen
Bir gün dönüp de hatırlar mısın?

Ne gelişin aklımda
Ne gidişin
Ama içimde
Hâlâ eksilmeyen bir sen
Zaman silmedi izlerini
Unutmak yetmedi yaralarıma

Sensizlik üşütürken gecelerimi
İçimde susmayan bir rüzgâr var
Savurdukça anıları
Kırılıyor düşlerim birer birer

Bir eski şarkı dolanır dudaklarıma
Sana varmayan melodiler içinde
Hangi nota anlatır ki özlemi
Hangi söz iyileştirir yüreğimi?

Ben hâlâ
Gözlerinin kışında mahsur
Bir baharı bekler gibi
Sensizliğin kıyısında
Ne gelişin aklımda
Ne gidişin
Ama içimde hâlâ
Eksilmeyen bir sen var

Sensizliğin içimde kök saldı
Sesin hâlâ yankılanıyor duvarlarda
Bir gölge gibi süzülüyor anılar
Gözlerinin kışında donan baharları
Kim çözecek şimdi?




sevay