ne senin gülen yüzün var artık,
ne de benim siyah saçlarım.

boyumda uzun değil artık,
toprağa biraz daha yakın.

artık ayrı hayatlarımız var.
anlamsız aynı şehirde olmak.

hani derler ya
bir nefes kadar yakın,
bir yıldız kadar uzak.

aslında hayat
bize kurulmuş bir tuzak.

bak,
ne senin gülen yüzün var artık,
ne de benim siyah saçlarım.

ağlarım,
bakarım gül yüzünden
bir nur kalmış saçlarımda
sanırlar saçlarıma yağmış kar.

ne senin gülen yüzün var artık,
ne de benim siyah saçlarım.

şimdi,
gülüyor gözlerin başka gözlere,
ben seni anlatıyorum başka yüzlere,
yüzlerce.

gözlerini anlatıyorum,
gülüşünü.
gülüyorum kendime,
gülüşünü düşünüyorum ve gülüyorum.

ama bu kez ağlamaklı.

şimdi ne senin ellerin kaldı
ne de bende derman,
ellerinden tutacak.
ellerin şimdi başka ellerle.
ben kalıyorum yine kendimle.

ne senin gülen yüzün ar artık,
ne de benim siyah saçlarım.

zaman geçiyor,
insanlar geçiyor hayatımdan
sesler,
renkler,
yüzler geçiyor...

hatta ben kendimden.

bir senden geçemiyorum,
ah bir senden.

ne gülen yüzün kaldı ne de ellerin.
ne bende derman kaldı
ne de siyah saçlarım.

BLL


(Diğer şiirler için profilimi ziyaret edebilirsiniz,
Dinlemek için yukarıdaki videoyu başlatabilir ya da Youtube sayfamı Ziyaret edebilirsiniz)