0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
129
Okunma
Kapımın eşiğinde solmayan bir gül,
Rengiyle hayat verir, gülüşüme ödül.
Mutluluk iner sanki, gökten o gönül,
Kokusuyla sarar bedenimi, hüzün dolar.
Her sabah uyandığımda ilk gördüğüm sensin,
Açılmış, güneşle beni mi beklersin.
Bir umut ışığı gibisin, gecelerimde,
Seninle hayat daha güzel, daha değerli.
Yaprakların dökülse bile, solsa rengin,
Kokun kalır bende, bir hatıra misali.
Sen benim için bir başkaydın bütün çiçeklerden,
Kalbimde yerin apayrı durur açar.
Bir gün solsan bile, unutmam seni asla,
Zaten sen benim için, ölümsüz bir rüya.
Kapımın eşiğinde, yaşayan kapanmaz yara,
Aşkın simgesi, derdimin ortağı kalmış hatıra.
Tek gül...