1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
314
Okunma
uzun zamandır düşünüyorum,
ya da düşün düşüydü,
saatleri elimden,
dakikaları cebimden saçıyordum,
ne uzadım,
ne kısaldım,
gün müydüm ki,
bir kirpik çırpınışı işte,
insan bir çekirdek,
kırılıyor,
bir daha güneşi,
görmek istemiyor,
sabah uyandığımda,
kuşların kanat seslerini duyuyorum,
sonra kırılmış dökülmüş,
hatta parçalanmış yapraklar,
sürünüyor,
enteresan bir şekilde,
adımlar atılıyor,
sanki ardımda ayaklar koşturuyor,
korkuyla dönüp bakıyorum,
ki,
sadece paramparça yapraklar 🍂
sürünüyor öyle boylu boyunca,
belki de hayatı sürüklüyor…
hepsi bu işte…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz