Tüm peygamberlerin gerçek varisi.
Mazlumların, yetimlerin hamisi.
Son din İslâm ülküsünün banisi.
Ümmetinden ayrı günü yok idi.

Nübüvvet’in on birinci yılında.
Yaşanan olaylar O’nu üzmüştü.
Fakat Hak daima O’nun yanında.
Resul’ünün üzüntüsün görmüştü.

Gönlündeki derdi,tasayı, gamı.
Almak için O’nu davet eyledi.
Recep ayı yirmi yedi akşamı.
’’Gecesi hazırlan Habib’im" dedi.

O gece ki , Resul’e geldi Burak .
Mescid’i Aksa’ya idi ilk durak.
İnanan gönüller olur mu kurak?.
Allah’ın daveti bir şeref idi.

Aksa’dan yükseldi göklere doğru.
Zerrece görmedi yorgunluk ağrı.
Vuslatın sevinci sardı da bağrı .
Tüm Peygamberlere namaz kıldırdı.

Yedi göğü açtı O’na Yaratan.
Dedi ; "ey Habib’im hakiki vatan"
Sana üzüntülü günler yaşatan,
Dünyanın sonu var sana bildirdim.

Türlü hediyeler ve dersler ile.
Ümmetine neler neler getirdin.
Hakkın rahmetini tüm mü’minlere.
Sıkıntılı zamanlarda yetirdin.

Selâm sana gönüllerin Sultanı.
Şefaatine muhtacız zordayız.
Selâm sana iki cihan serveri.
Sensiz bitap düştük yine dardayız.


Emine Balı Oğuz