Haddim olmayanı yargılamadım
Kıyam sürer gün batıdan doğmadan
Gerçek mi,
yalan mı sorgulamadım
Türk olunmaz dile türkü değmeden
Örs ve çekiç arasında kalırım
Karınca rolünden ibret alırım
Öyle inanırım, öyle bilirim
Güneş doğmaz karanlığı boğmadan
Hedefe yürürken silah çatmadım
Düşlerimden köprüleri atmadım
Akşamları
güneş gibi batmadım
Günüm nokta koymaz
hüzün sağmadan
Aşk yurdunda pişmeyenler bilemez
Gamla dolup taşmayanlar bilemez
Kaf Dağı’nı aşmayanlar bilemez
Taşıyorum benden beni yağmadan
Direnirken yontulmayan kütüğe
Başvursam da türlü türlü taktiğe
Dem mavzeri basmadıkça tetiğe
Yaşıyorum
gurbet ele sığmadan
Harfleri boyundan uzun söz bende
Küllenmekten hiç korkmayan köz bende
Silah bende, hedef bende, göz bende
Onu yazdım kalemimi eğmeden
Gücüm damarımda hapis olunca
Andımı alt eden husus olunca
Delibal düşlerim kâbus olunca
Sırsıklam olurum
yağmur yağmadan
DELİBAL – Celil ÇINKIR