0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
168
Okunma
neye kime göreydi zaman
debreşirken sarnacında anıların
an an eksilirdik
her çekilişinde boncuğu tesbihin
sanma ki sensizdi sensiz yaşanan
sanma ki paramparça ve esrik
yetmedi varlığın
tüketmedi yokluğunda
bir şeyler vardı
vardı gelip fısıldayan
bir sütun daha koparken bulutlarımdan
ani virajlar
dokunduğun kadehler
ama yine de cevaplar isteyen çocuk
küser darılır
koşar gelir sarılır
sanma ki bitti !
5.0
100% (3)
