Vurgun yedi yüreğim doğrulmaz artık belim
Sen gittiğinden beri perişan bir haldeyim
Hep sen haklı ben haksız hiç mi suçun yok senin
Gel artık yüreğime eziyet etme yarim
Gece
gündüz gurbette
hasret soluyor gönlüm
Sensiz geçen günleri günden saymıyor ömrüm
Dört mevsimin dördünde hep kış yaşadı ömrüm
Şiirler kahır yüklü
ölüm diliyor gönlüm
Hani insan kalır ya tek başına
dünyada
Beni yalnız bıraktın kalakaldım ortada
Ne kadar uğraşsam da çırpınsam da boşuna
Senden bana yar olmaz gidiyorum elveda
Fatma Ayten Özgü