Kimse bilmez bu yangının başını
Nerede başlıyor yıkmadan önce
Ana, bacı,
çocuk, eşin aşını
Zehire işliyor yıkmadan önce
Sevgi yoksunluğu belki de adı
Kalmadı kimsede bir ağız tadı
Başından gitmiyor görevli kadı
Her yerden dışlıyor yıkmadan önce
Tutsak, bırakmasak; elini bir kez
Dayan ha bir gayret geç kalmadan tez
Şu azgın pençenin dişlerini ez
Yoluna eşliyor yıkmadan önce
Bekliyor tehlike uyuma sakın
Bir kere düşersen arkası yakın
Eline geçirmiş çengelli zıpkın
Yüreği şişliyor yıkmadan önce
Sanma çekmeyecek seni bataklık
Yaparsan nefsinle açık ortaklık
Pişmanlıktır sonu gizli yataklık
Vicdanı taşlıyor yıkmadan önce
Dünyayı elinin tersiyle iter
Kaybolur anılar yadından yiter
Ömrün yaşamadan hayatın biter
Zamanı fişliyor yıkmadan önce
Sanma yaraların tek dermanıdır
Kendini bilmezin bir fermanıdır
Hangi keselerin ek virmanıdır
Parayı tuşluyor yıkmadan önce
Sıyrıl bu düzenden kurtar kendini
Yıkıp at bu çarkın çürük bendini
Hayalinden çıkıp öldür rantını
Dünyayı boşluyor yıkmadan önce
19.01.2025
Kudret Merttürk-Berlin
———-
Şiirimi günün şiiri olmaya layık gören değerli seçki kuruluna teşekkürlerimi arz ederim
Saygılarımla
______
Dost kalemlerden……..Teşekkür ederim
Altınken ciğerin bir baktın bakır
Ellerin titrektir, kafalar çakır
Dosta akrabaya
hasret bırakır
Gözleri yaşlıyor yıkmadan önce…İshak Aras