Helvanı, pilavını yerler öldükten sonra,
“Çok iyi adam idi” derler öldükten sonra.!
Namazını kılardı, dost kapısı çalardı,
Konuşurken yalardı, derler öldükten sonra.!

Kötü bilen söylesin, yakınları neylesin?
“Allah rahmet eylesin” derler öldükten sonra.!
Kıymeti bilinmedi, gözyaşı silinmedi,
Kapısı çalınmadı derler öldükten sonra.!

Bir işe yaramadı, dar günde aramadı,
Yaramı saramadı, derler öldükten sonra.!
Tepelerden bakardı, yürekleri yakardı,
Hep kendine akardı, derler öldükten sonra.!

Ne çok seveni varmış, namı dünyayı sarmış,
Hem şair hem yazarmış, derler öldükten sonra.!
Mekânı Cennet olsun, Kabri nur ile dolsun,
Rahmet yerini bulsun, derler öldükten sonra.!

Adam baktı, ağladı, yürekleri dağladı,
Seller gibi çağladı, derler öldükten sonra.!
Böyle yüzyılda gelir, gider, eseri kalır,
Her zaman rahmet alır, derler öldükten sonra.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)