0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
143
Okunma
Ahenkli karanlık, Bahar’ın cumbuşu;
Secde edilesi mabedim,
Sende boğulmuşum, yalnız değilsin
Zülme karşı sessizlikte...
Hatıraların ağırlığı altında ezilirim,
Çocukluğumun masumiyeti bir hayal oldu.
Yağmur damlaları camı ritmikçe dövüyor,
Her damla, bir feryat gibi içimi titretiyor.
Sesimi yükseltmekten korkuyorum,
Ama susmak daha büyük bir suç değil mi?
Karanlığın içinde bir kıvılcım tutuştu,
Umutun ilk ışığı beni aydınlatıyor.
