"Yalnızlık Ne Zormuş Be Dostum"

(1. Kıta)
Yalnızlık ne zormuş be dostum,
Bir yanda hüzün, bir yanda boşluk.
Saatler geçiyor, ama içimdeki
Zaman duruyor, kaldım burada tek başıma.

(Pre-Nakarat)
Söylesene, bu dünya niye böyle?
Bazen kalp kırılır, sevdanın gölgesinde kaybolur.
Bensiz geçen her an, bir ömür gibi
Ve ben, her geçen gün, seni daha çok arıyorum.

(Nakarat)
Yalnızlık ne zormuş be dostum,
İçimde bir acı, bir eksik, bir boşluk.
Geceyi aydınlatan tek şey bu yıldızlar,
Ama senin yokluğun, en karanlık yanı hayatımın.

(2. Kıta)
Yalnızım, evet, ama hala seni hissediyorum
Her adımda, her köşe başında.
Belki de ben, bu yalnızlığı hak ettim,
Ama seni unutmak, bir ömür boyu hayal.

(Pre-Nakarat)
Bazen bir melodi, bir şarkı hatırlatır seni,
Bir gülüşün eksik, anılar içinde kaybolur.
Yalnızlık, dostum, her gece daha derin,
Ve ben, hala seni bekliyorum, çıkmadığın o yoldan.

(Nakarat)
Yalnızlık ne zormuş be dostum,
İçimde bir acı, bir eksik, bir boşluk.
Geceyi aydınlatan tek şey bu yıldızlar,
Ama senin yokluğun, en karanlık yanı hayatımın.

(Köprü)
Düşlerimde bulurum seni,
Ama gerçeklerden kaçamam,
Bir adım daha atsam da,
Hala seni ararım, içimde bu boşluk.

(Nakarat)
Yalnızlık ne zormuş be dostum,
İçimde bir acı, bir eksik, bir boşluk.
Geceyi aydınlatan tek şey bu yıldızlar,
Ama senin yokluğun, en karanlık yanı hayatımın.