Sabahın doğuşa ilk kavga saatleri
gözlerimin siyaha inatlaşmasının nedeni
yüklenmek için kendimden yaslanıp
ve ağlayacak omuz bırakamam da olabilir


Kayıp anahtar bulunduğuna dair
en ufak bir cümle sıçramadı öteki yerine
cevapsız tabutların içinde kaç ölüm
kaç bilerek ölmeyen hücrelerim var
bilmiyorum


Çeneme doğru ellerim
bir kılın deriden çıkmamasına inatlaşır iken
o cımbız vereyi mi? dediği vakit
kıl olan her şeyden iyi anladığın gösterdi


Tamam, sıkıntının ana kaynağı ben
maşa, çok yaşa ile karıştıran bir yaşatayım
bir kayıp anahtar bu gece
onu değil
beni dışarıda bıraktı.


Hiç sevmem sarılırken
kavuşmayan kolları öperken dili ıslatmayan dili
sanrım şu an derimin altında
kör bir dilenci gezinmek de
kana mı? Deriye mi? isyan çıktı
çıkmak üzere midir?
bir o kadar pi..içim

Tırnak arasına deri kabukları
ekmeksiz
zahmetsiz eritmiş göbek yağımı
fit bir İstanbul hatunu olup
önce ondan bağışlanacığım sevişmeye
sonrada ondan ölmeye…


Anlata bildim mi?çok şey var
bilgelik çadırına yağmur damlası
en çok gözyaşı olarak damlar
içerisi ben kadar ıslak
ben kadar tuzu kuru sözleri hatırlatmama
düşüncesi silik
bazende
yeterince nettim



Yüzü asık göğün
ve avuçlarımın içinin güneşi yok ki önüne serip toplayayım
üşüyen kemiklerime
iyi geldi
turuncu bakışlı yorganıma sarılmam
uyurum onun bende uyardıklarına
bi süre ama!



kent uyanıyor sese
dedim ki
Günaydın bana
günaydın öte ki tarafa
intikal eden onun sessizliğine…