Herkesin hayata tutunma şekli vardır
Kimi dört kolla sarılır hayata
Kiminin hayatı pamuk ipliğine bağlıdır
Oysa her hayatın sonu dört kolludur...

Kimi sahip olduğu çocuklarla tutunur
Kimi içindeki çocuğa sarılarak
Kiminin alnındaki terdir yaşamak
Kiminin yüreğindeki yerdir...

En sıkıldığı anda vazgeçer yaşamaktan kimi
Kimisi de dertlerden ilaç arar derdine
Yalnızlığı ölüm zanneder kimi
Kimisini boğar boş kalabalık...

Bir erdemdir yaşamak oysa
Yaşayarak öğrenmektir
Öğretileni yaşamaktansa
Öğrenerek yaşamaktır...

Kuyuya düşmekten korkmamaktır
Yürümektir belki en derin kuyulara
Birinin el uzatıp çıkarmasını beklemektense
Düştüğü gibi çıkmasını bilmektir...

Tutunmak demek hayata
Bile bile zincire vurmak değildir kendini
Yol gösteren olsa da biri
Sana ait yolu kendin bulmaktır...

Yaşamak demek
Ne kadar emek
O kadar yemek midir ?

Yoksa dengini kaybetmiş dünyada
Kendini arayıp bulmak mıdır ?

Çağdaş DURMAZ