Âşık Kalple Konuşur

Sevda gönül işidir; kalpte doğar yayılır,
Nasibinde olmayan ömür boyu eremez.
Aşkın ayak sesleri yüreğinde duyulur,
Gönül ehli olmayan çıplak gözle göremez.

Aşk ile yanan gönül yandıkça kemal bulur,
Düşünde maşuk varsa zerrede Cemal bulur,
Şark garba tebdil olur, cenupta şimal bulur,
Maşuka vuslat için bir saniye duramaz.

Kuru hevesler için sır göstermez kendini,
Samimi olmayana aralamaz bendini,
Zekâsına güvenen boşa harcar fendini,
Kapı açık olsa da yolu bulup giremez.

Aşkın yeri yürektir, dil tercümanı olur,
Beden küle dönse de özü orada kalır,
Duygular ölmediyse onu her zaman bulur,
Hal ilmi olmadıkça kuru bilgi yaramaz.

Âşık, kalple konuşur, bilir ki maşuk orda,
Maşuk ne yana gitse, bilin ki âşık orda,
Yürekler bir çarparsa sönmeyen ışık orda,
Maşuka, dünya aşktır, başka dünya aramaz.

Mustafa Hoşoğlu