Dünya nereye gidiyor tanrım !!
Tüm insan müspetteleri, toplanıp
Etrafim da sanki kamp kurmuşlar
Doğruluk ateşini, söndürüp
Yalan ve iki yüzlülüğün meşalesini yakmışlar
Kendi yaptıkları hataları çuvala basıp
Benim yanlislarimi duvara asmışlar
Dünyanın esaretine dalıp nefsine yenik düşüp
Ölmeden kendi
cehennemini yakmışlar
Şeytan görse bu riyakarlikları,utanır
İstifini bozmadan onları ayakta alkışlar
Birbirini sevmeyen kelimeler ile dolaşırlar
Ama birbirlerine
aşk doludur hep bakışlar
Tasidigim dağı göremeyen embesiller
Attığım taşın,boyutuna takılmışlar
MEHMET KARAKURT "