Evet, her yaratılmışta Allah’ın Hay isminin tecellisi vardır. Ama bu, gözle görmeyi değil, hisle kavramayı gerektirir. İnsan dokunduğu her şeyi kendi ellerinde eritiyorsa, bu onun yaratılmıştaki hikmeti göremediği anlamına gelmez. Bu, gördüğü hikmetle ne yapacağını bilmediği anlamına gelir. İnsan hikmeti kavramaya çalışırken ateşe düşer, dokunurken yandığını anlamayan, kendi küllerini toplayamaz.

“Kendi iç aleminde derinleşirken kendi oklarıyla meşgul olan insan” diyorsunuz. Haklısınız. Ama insan oklarıyla meşgul olurken kanadığını fark ederse, işte o zaman kendi derinliğine iner. İnsan için asıl mesele, derinleşmenin sancısını kanıyla yazmayı öğrenmektir. Yoksa okların nereden geldiğini düşünmekle yetinmek, sadece bir oyalanmadır.

“Hangi yol, hangi yokluk, hangi yara?” diye sormak, hikmeti anlamamanın değil, hikmeti yaşamanın bir ifadesi. Çünkü varoluş bir denge değildir; varoluş, insanın kendi sustuğu yerden yankılanır. İnsan eğer kendini karmaşık bir denge içinde kaybolmuş hissediyorsa, bu onun içindeki sesi duyamamasındandır. Evet, bu doğrudur; fakat şiirin söyledikleri karmaşıklığa çözüm aramak değil, insanı kendi yankısına döndürmektir.

Sorular, eğer bizi kendimize döndürüyorsa, işte o zaman bir anlam taşır. Hikmet insanı sabit kılmaz, insanı sarsar. Şiir, çözüm sunmaz. Şiir, okuyucuyu kendi sorularına, kendi sancılarına çağırır. İnsan şiirin aynasına bakar ve kendi yüzünü görmek ister. Ama ne zaman ki insan aynadaki görüntüsünü kaybeder, işte o zaman soru büyür: Aynalar mı yok oldu, yoksa yüzümüz mü artık kendini hatırlatmıyor?

“Karmaşık denge” dediğiniz şey, aslında insanın kendi kalbindeki yankının ta kendisidir. O dengeyi çözmeye çalışmak gerekmez. Çünkü çözüm arayışı, insanı uzaklaştırır. Şiir, bir bilmece değil. Şiir, insanın kendine en çıplak haliyle bakabildiği yerdir. Ve soruyu sorar: Kendine bakıyorsan, gördüğün kim?
-
Söylediklerinizdeki samimiyeti ve kalbinizi hissediyorum. Varlığınızdan esen bir rüzgar, kelimelerin gövdesinde yankılandı. Teşekkür ederim.

Selam olsun hüznü en derinden hissedene.