Ey benim yüzü güzel yüreği hoş sevdiğim!
Seni sevmek farz bana, yüreği boş sevdiğim.
Gönlümü sana açtım tahtına otur diye,
Kıymetini bilmedin aklı sarhoş sevdiğim.

Zülfünün tellerine esir olmuş iken ben
Hasretin ateşinde gün be gün kavruldu ten
Rabbim, suç mu işledim gönlüme aşk düşünce
Sürgün cezası yedim haksızca ve gıyaben

En derin deryalara kuruldu aşk meskeni,
Fırtınaya dayanmaz yorgun gemi yelkeni.
Gülü sevenler bilir, kavuşmak Kaf Dağı’nda,
Bülbülün yüreğini kanatır gül dikeni.

Aşk, yanardağ gibiydi, lavları gönle aktı.
Söner sandığım alev kalbi yaktıkça yaktı.
Ölümlere sabrettim, ayrılık da tükendim;
Hasretin bir Cehennem ateşinden sıcaktı.

Erenler der ki kışın ardı bahardı, yazdı;
Yokluğunda üşüdüm, gecelerim ayazdı.
Adının etrafında safta durdu cümleler,
Gönlüm sana seslendi, kalemim seni yazdı.

06.12.2024/Samsun

İbrahim COŞAR