Dilerim gün yüzü görmeyesin çaresizlikten ölesin,
Asırlar oldu yokluğunun hüznü kar taneleri misali,
Dinlemeden mevsimleri aralıksız üstüme yağıyor,
İki satır kelamla bir sor ne oldu sendeki ben yaran...


Gecelere merhaba diyen ay ile yıldızlar eşliğinde,
Vefasızlığın bedenine yıpranmış hırka sayılsın,
Ruhunun her bir yerini derin bir matem bürüsün,
Dertler derya olup yaşadığın mutluluğuna çağlasın...



Ruhumun derinliklerine terinle tenime sinmiş kokun,
Gün yüzü göstermiyor sol yanımı inim inim inletiyor,
Kapanmak nedir bilmeyen yarayla bıraktında ne oldu,
Hangi gönülde mevsimsiz gülleri açtı yüzünmü güldü...


Düşlerime aman vermesende gülüşünle avunuyorum,
Gün yeni bir sabaha ağarınca sanki iki adım uzaktasın,
Koşar gelirim başımı dizlerine koyduğum yere yalansın,
Olurdar bir gün karşılaşırsak mutluyum dersem sakın inanma...


Ayrılıkların Şairi Osman Dastan ©
06 / 01 / /2025. 22 :45